8 Şubat 2014 Cumartesi

affedemeyeceğim insanlar var...

Affedemeyeceğim insanlar var bundan sonra!
Ne olursa olsun görmek istemediklerim hayatımda!
Ve baş başa kalması gerekenler; unutamadığım hatalarıyla!
Affetmek erdemse de önemli bundan sonra
Bir erdem de eksik oluversin hayatımda(!)
Yaptıkları onca çirkinliğe rağmen hala insanım diye gezenler varken ortalarda; sanmıyorum bir eksik çok şey eksiltmez varlığımda(!)
Ne masal kahramanıyım ne polyanna, çok kırıldım anlatabilmek keşke mümkün olsa!
Ne hoşgörülü olmak istiyorum, ne eyvallah etmek yapılanlara
İçimde yer kalmamışken içime ata ata ve korkuyorum bir nefeslik yer kalmayacak sonra!
İçim bu kadar doluyken başkalarının artıklarıyla!
Kimi nasıl affedip sığdırayım; nefesim bile kalmışken ayakta!
Öyle izler var ki sırtımda; ağırlığının altında kamburlaştığım varlığıyla!
Öyle sözler ki hala kulaklarımda hiç bir zaman kaybolup gitmeyen boşlukta!
Kırıklarımdan geçtim önemli değil ama hala kanatıyorlar dokununca!
Pardon duyamadım; affetmek mi demiştiniz bana?